Küçüklüğümden beri hep pencere kenarından izledim mutluluğu aynalardan gördüm mutsuzluğumun yansımasını sahi mutluluk neydi gülüp geçmek mi yoksa gerçekten hissetmek mi?
Öyle bir yerdeydim ki ne nefes alabiliyordum ne de adım atabiliyorudum..
"Neden" diye fısıldadım sessizce
"Neden zarar veriyosun bana"
Gülümsedi gözlerinde merhametin kırıntısı dahi yoktu.
"Uzaklaş küçük kız " gözlerim tekrardan yanmaya başlarken bi yandan konuşmaya çalışıyordum..
"Uzaklaşmak istemiyorum"
"Üzüleceksin" dedi
"Umrumda değil" diye tısladım resmen
" Kendini üzmek sana zevk mi veriyor git hayatını yaşa git oyunlar oyna çocuksun çocuk kal ben sana fazlayım" bu sözler sanki kalbime hançer gibi saplanıyordu ne sürekli ıslanan gözlerimi durdurabiliyordum ne de atan kalbimin ritmini , öyle bir belirsizlikti işte ne gidebiliyorudum ne kalabiliyorudum...
Kapan +3 kesit
Hilal naz Altın
Hikaye kesitii
