Bir gül gibi yetişmiştim; solup gitmek değil, yanmak istiyorum. Bu aklımı bedenimden önce kaybetmekten korkuyorum. Ne zaman bitmeliydi her şey?
Birkaç sorun beni yıldırmaz artık fakat çok ruhsuzum ve boşluktayım.
Birileri sözlerimi dinliyor, onlardan çok uzaktayım.
Beni tanımıyorlar ve bir gün unutacaklar.
O zamana kadar hislerimi haykırmaya devam ediyorum.
Ortak hisler bizim için tek kurtuluş ve sanırım ben saf acıyla yoğrulmuştum.
Sevgiyle var olmuştum.
Bu yüzden sanattan anlıyorum.
Sonbaharışıkları