⭒

Annem mutlu değilim dediğimde bana inanmazdı, kızım bana mutsuzum deseydi ağlardım. 

Çocukluğum ailemden uzakta geçti, aynı evde. 

Bütün o savaştan ve kavgadan, boğazın patlayana kadar anlatmaya çalıştığın her şeyden geriye sadece tek kelime bile edemeden sessizce bakıp da yutkunduğun bir kaç şey kalıyor. 

Kiss me hard before you go.. 

04.44

Ben çok gülerdim. Çok konuşurdum, saatlerce aynı konudan bahsedebilirdim. Ama birşeyler oldu sonra,gerçi birşeyler hep oluyordu ben sonradan fark ettim. Geç fark ettim. Bazı konuları aşamadım. Bazı şarkıları susturamadım. Bazı cümleleri unutamadım. Kalbimi yaşanmışlıklardan arındıramadım. 

Işığını söndürüp karanlığından şikayet edecekler. 

Kalbimin kırık yerleri batıyor ciğerlerime. Nefes alamıyorum, yaşayamıyorum, savaşamıyorum. 

Çekilecek bir insan değilim. Takıntılarım var, çok duygusalım,hemen herşeye dağılabiliyorum. Çok düşünürüm, çok ağlarım, çok susarım, çok konuşurum bazen de. Kendime kızarım genelde. Sürekli arıza çıkarırım,kavgaların sebebi benimdir çoğu zaman. Kendime düşmanım ben, kendime. 

Kendimi özlüyorum, başka bir şey değil. Gülüp geçtiğim zamanları, herhangi bir şeyi kafaya takmamayı, gerçekten mutlu olduğum zamanları.