Hatice

Bana verdiğin mutluluğu ,paylaşacak kimsem yok. 
          Sevincimi içimde ve yalnız taşıyorum. 
          Biliyorsun ya susarak yaşamak zorundayım seni.
          Bu yüzden gecelere, sözcüklere bölüyorum ağırlığını. 
          Yüzünü gözbebeklerime çiziyorum,
          Kırık kalemleriyle kirpiklerimin.
          Baktığım her yerde seni göreyim...

Bir gün baksam ki gelmişsin...
          Hasretin içimde sonsuzluk kadar. 
          Şaşırmış kalmışım birden bire çaresiz. 
          Dökülmüş yüreğime gökyüzünden yıldızlar. 
          
          Bir gün baksam ki gelmişsin...
          Ne yüzünde bir gölge, ne dilinde sitem var. 
          Tozlu pabuçlarını gözlerime sürmüşüm. 
          Benim olmuş dünyalar. 

Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
          Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?
          Bakışlarında beni dinlendiren birşey var;
          Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...
          Bir yelkenliyim şimdi ben senin limanında, 
          Fırtınalardan geldim sende dinleniyorum. 
          Bu huzur , bu sessizlik hiç bitmesin diyorum. 
          En eşsiz dakikalar sürsün senin yanında...
          Ayırma gözlerimden çocuksu gözlerini. 
          O sakin o yalansız o kuytu gözlerini.