2019.
Μια χρόνια στην οποία έκλεισα πολλές ανοιχτές υποθέσεις,έγραψα τελευταία κεφάλαια τόσο στην ζωή μου,όσο και στα βιβλία μου.Εμαθα να εμπιστεύομαι το ένστικτο και τον εαυτό μου και πως τελικά τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.Εικονες ανθρώπων γκρεμίστηκαν μπροστά στα μάτια μου μέσω των πράξεων τους,με έκαναν πιο συνειδητοποιημένη,περισσότερο ώριμη.Μπορει να απέχω από εδώ,όμως δεν υπάρχει μέρα που δεν μπαίνω να διαβάσω,να χαζέψω,να δω τι συμβαίνει σε αυτή την εφαρμογή με την οποία πέρασα παραπάνω από το μισό της δεκαετίας που περνάει.Ηταν μια χρόνια γεμάτη γέλια,δάκρυα,ταξίδια,νέες εμπειριες,νέες φιλίες.Ισως αυτό το γράφω εδώ περισσότερο για τον εαυτό μου σαν ένα προσωπικό ημερολόγιο,καθώς δεν γνωρίζω ποιος θα το διαβάσει.
Είναι ένα κείμενο συνειδητοποίησης,πως πρέπει να αφήσω πίσω όσα με πλήγωσαν το 2019.
Ηρθα σε επαφή με ανθρώπους που ποτέ δεν περίμενα πως θα συνέβαινε.Με έκανε να σκεφτώ πολλά πράγματα,με έκανε να εκτιμήσω τον εαυτό μου και τι θα πει να νοιάζεσαι και να αγαπάς πραγματικά έναν άνθρωπο δίπλα σου.
Εύχομαι το 2020 να φέρει σε όλους υγεία για εσάς και την οικογένεια σας,καθώς η οικογένεια (είτε βιολογική,είτε αυτή που έχετε εσείς ορίσει) είναι το σημαντικότερο πράγμα.Ευχομαι αγάπη,τύχη και έμπνευση.
Με αγάπη,
Εβιαννα.
Υ.Γ:θα επιστρέψω.