နာကျင်မှုကိုအံတုပြီးရလာတဲ့ပျော်ရွင်မှုကိုဘာနဲ့မှလဲလို့မရသလို နာနာကျင်ကျင်ချစ်မိသွားတဲ့အချစ်ကလည်းဘယ်လိုမှမေ့ပျောက်ဖို့မဖြစ်နိုင်ဘူး။အချစ်ဆိုတာ ပျော်ရွှင်ခြင်းကိုဖြစ်ပေါ်စေတာလား။နာကျင်မှုကိုဖြစ်ပေါ်စေတာလား။စာဆိုအများစုကတော့အချစ်ဆိုတာကိုလှပတဲ့ဆုလာဘ်လေးအဖြစ်ဖွဲ့ဆိုကြပေမဲ့တစ်ကယ့်လက်တွေ့ဘဝမှာရောလှပလို့လား။ကျတော်ကတော့အချစ်ဆိုတာကိုပူပြင်းတဲ့မီးတောက်လေးတစ်ခုလို့သတ်မှတ်တယ်။ကျတော်တို့တွေကတော့အချစ်ဆိုတဲ့မီးတောက်ငယ်လေးကနေရုန်းမထွက်နိုင်တဲ့ပိုးစုန်းကြူးလေးတွေပေါ့။ပူမှန်းသိတယ်၊နာကျင်မှန်းလည်းသိတယ် ဒါပေမဲ့လည်းဆက်ဆက်တိုးဝင်နေမိတယ်။တကယ်တော့အချစ်ဆိုတာ ဆူးအပြည့်နဲ့တောကြီးလိုဘဲတောနက်လေပိုခံစားကလေဘဲ၊ဒါပေမဲ့လည်းအဲ့ဆူးတွေပြည့်နေတဲ့တောကြီးထဲမှာရှိမယ့်လှပမှုလေးကိုတော့မြင်ချင်သားဗျ။အဲ့လိုဘဲအချစ်ဆိုတာ လူတစ်ချို့အတွက်ကပြီးပြည့်စုံတဲ့အလှတစ်ရားလေးဖြစ်စေမဲ့လူတစ်ချို့အတွက်ကတော့အချစ်ဆိုတာရှင်လျက်နဲ့သေအောင်ပြုလုပ်နိုင်တဲ့အဆိပ်သင့်လက်နက်လေးတစ်ခုဘဲ။ဒီလိုတွေသိနေလည်း ဒီနယ်ပယ်ကနေရုန်းထွက်မနိုင်ဘူးမလား။သင်တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်ဘူး အများစုကခက်ခဲနက်နဲတဲ့အရာတွေ၊နာကျင်မှုတွေက်ုသဘောကျကြတယ်။ဒါကြောင့်လည်းရုန်းလေနစ်လေအချစ်နွံထဲနစ်နေတာပေါ့......