hunkais

Hayatımın zembereği kırıldı.

cezaliyiz

Bir yıldız kaydı gönlümden dün gece 
          Son bir kez dönüp baktı yüzüme sessizce 
          Tüm hatıralar doluştu birden gözümde 
          Artık tamamen yalnızdım o uçağına binince
          
          Oysaki kutup yıldızımdı o benim 
          Yolumu kaybettigimde ona bakardım 
          Can dostum du o benim 
          Onunla güler onla ağlardım
          
          Son bir kez bakip kaydi gönlümden.
          Havalandi önce ışıklar altında 
          Sonra karıştı bulutlara 
          Yİldizim kaydi yerinden 
          Gitti bilmediğim diyarlara 
          Umutlarına gitti galiba 
          Artık tek bildiğim 
          Yarınları benden çok uzaklarda..(

cezaliyiz

Elleri var özgürlüğün,
          Gözleri, ayakları;
          Silmek için kanlı teri,
          Bakmak için yarınlara,
          Eşitliğe doğru giden.
          
          Ben kafes, sen sarmaşık;
          Dolan dolanabildiğin kadar!
          
          Özgürlük sevgisi bu,
          İnsan kapılmaya görsün bir kez;
          Bir urba ki eskimez,
          Bir düş ki gerçekten daha doğru.
          
          Yiğit sürücüleri tarihsel akışın,
          İşçiler, evren kovanının arıları;
          Bir kara somunun çevresinde döndükçe
          Dünyamıza özgürlük getiren kardeşler.
          O somunla doğrulur uykusundan akıl,
          Ağarır o somunla bitmeyen gecemiz;
          O güneşle bağımsızlığa erer kişi.
          
          Bu umut özgür olmanın kapısı;
          Mutlu günlere insanca aralık.
          Bu sevinç mutlu günlerin ışığı;
          Vurur üstümüze usulca ürkek.
          
          Gel yurdumun insanı görün artık,
          Özgürlüğün kapısında dal gibi;
          Ardında gökyüzü kardeşçe mavi!
          
          
          Seni çok seviyorum