Hayatın alışılagelmiş monotunluğu günün doğmasıyla başlar, esir alır bedeninizi, ruhunuz hasret içinde. Ve güneş batar özgürdür ruhunuz elleriniz. işte öyle oldu mu hiç bitmesin isterim geceler. Bitmesin ki ne ben şiirlere ne de onlar bana doyamasınlar.
Okuyun, yazın, dinleyin... Bir eser bırakmalı insan ardından. Öldüğünde bedeniyle gitmemeli düşünceleri toprağın altına.