02'

bak şu semaya, ne görüyorsun, mailiklerden meydana gelmiş bir derya... gözlerinle onun içine girmeye çalış, o mailikleri yırtmak için uğraş, ne görüyorsun? mai... daima mai... değil mi? sonra, bak ayağımızın altındaki toprağa, ne buluyorsun? siyah... daima siyah değil mi? işte öyle bir şey yazmak istiyorum ki yukarı bakılsa mai ve daima mai, aşağı bakılsa siyah daima siyah... bir şey ki mai ve siyah olsun.

artık mürebbiyeleri veya o an kaybedilmiş olarak gördükleri anne babaları için ağlamıyorlar; onları sarsan derin dehşet, bugün ilk kez göz attıkları o bilinmeyen dünyadan çıkıp gelebilecek olan herhangi bir şey. şimdi geçmek zorunda oldukları karanlık bir orman gibi kasvetli ve tehditkar karşılarına dikilen yaşamdan korkuyorlar. duydukları karmakarışık duygu hissi iyice bulanıklaşıyor, kendilerini neredeyse bir rüyada sanıyorlar, iç çekişleri giderek hafifliyor. nefesleri şimdi daha önceki gözyaşlarının karıştığı gibi usul usul birbirine karışıyor. ve nihayet uyuyorlar. 

kurtar beni tanrım

gir geceler koynuna, deme yarın gündüzdür
          belirecek gündüzler sönenlerden yüzsüzdür. 

âdemin olmam gerekirken haksız yere saadetten mahrum edilen, cennetinden kovulmuş bir meleğe benziyorum. 

sustu. konuşmak gereksizdi. bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. biliyordu, anlamazlardı. 

ay ışığında oturuyorduk,
          bileğinden öptüm seni

annem çok küçükken öldü
          beni öp, sonra doğur beni

i'm the king of bongo bong

bu user artık reşit B)