Kendime bi söz vermiştim 18 yaşına kadar ailemle ciddi kavga etmicem, hatta ne kadar psikolojik sorunum olursa olsun delirsem bile asla fazlaca dışarıya yansıtmıcam diye. Çünkü biliyorum ki ben sinirlenince işler çığırından çıkıyo kendimden geçiyorum.bi kez ciddi patlarsam kendimi tutamayıp herşeyi kusmadan duramam.
Mesela annem hep beni çok iyi tanıdığını söyler ama aslında beni arkadaşlarım kadar bile tanımaz, tanıdığını düşünür çünkü ben öyle düşünmesini isterim. Benim gerçek kişiliğimi,duygularımı,düşüncelerimi asla bilemezler. Bilmemeleri daha iyi, eminim ki onların istemeyeceği bi kızım. İçimde resmen bi canavar var ve benim içime attığım her duygu,düşüncede daha çok büyüyo, tutamıyorum artık. Korkuyorum, beynimi ve ruhumu ele geçiriyo ve ben hiç bişey yapamıyorum. İçimdeki şey kontrolden çıktı ve bu beni korkutuyor. Ama onlar bunların hiçbirini bilmiyo ve görmüyo, çünkü ben iyi saklıyorum ve görmelerini istemiyorum.