stmi begendigini gordugumde gozlerim doldu, birkac kez cikip sayfayi yeniledim yanlis mi gormusum diye. eskiden normalimiz olan sey simdi neden boyle hissettiriyor? gerci bende ki de soru iste. bu aptal ufacik hareketin bile beni umutlandiriyor belki tekrar yazarsin diye. ben artik yazamiyorum, arayamiyorum yeterince rezil olmus hissediyorum belki de yuz bulamiyorum bilmiyorum. ama yuz bulamamasi gereken kisi ben miyim ki? uzaktan cok mutlu gorunuyorsun umarim gercekten oylesindir. eger bunu okuyorsan ustune alin cunku panoya senin disinda biri icin bir sey yazmam. her seye ragmen seni seviyorum umarim bunu icinde bi yerlerde hissedebiliyorsundur ve seni affettim bunu ise bilmesen de olur.
