Her insanın içinde bir karanlık bir de aydınlık taraf vardır. Bazen karanlık o kadar acımasızlaşır ve bencilleşir ki kendi için,aydınlığı feda eder. Aydınlık taraf ise o kadar saf ve masumdur ki ona gelen fırtınayı sadece dinler... Ben kimmiyimm?? İşte o karanlık ve aydınlık tarafın arasındaki ince çizgi de yürümeye çalışan bir kız... Düşse bile kalkmaya çalışan ve hayatındaki tek düşmanına yenilmemeye çalışan masum bir kız... Öfkesinin kölesi değilde onun katili olmaya çalışan bir kız... Ama artık zorlanıyorum çünkü öfkem karanlığımı ele geçirirken karanlığım sadece aydınlık tarafımı sömürüyorrr......
- TÜRKİYE
- JoinedSeptember 9, 2014
Sign up to join the largest storytelling community
or
Story by Zehra Yıldırım
- 1 Published Story
ACIMASIZ
39
3
1
Aşk buydu işte onu tanımlayabilen tek kelime:acımasızlık...
Aşk acımasızlıktı önce ruhunu sömürüyordu insanın...