Bu sıralar kendimi o kadar boş, sıkıcı, hayattan bıkmış hissediyorum ki . Dur bile diyemiyorum kendime. En sevdiğim şeyleri yapmak anlık bir heyecan neşe veriyor. Sanki bulunduğum yerden kurtulmadan , tüm bu "aile" kavramından uzaklaşmadan bitmeyecek gibi(Biri haric , annem ) . Anlatmaktansa yazmak iyi gelir gibi düşünüyorum. Şimdiden bi yük kalktı üstünden bir seyleri paylastigim icin :(