Ayşegül

Acımasız olmam için çok uğraştınız.

Sırf kendi yaptıklarının üstünü kapatmak için, sizi geçmişinizden vuran insanları, hayatınızdan çıkarın. Ve eğer ki buna rağmen gitmiyorsa ne kadar acımasızca konuşursanız konuşun, bu sizin hakkınızdır.

Yalanlarında boğul.

Ne pis insanlarsınız ya tiksiniyorum.

Keşke hislerimi sana açıkça anlatabilseydim...

Aynen sevgi iyi bir şey. 

Yine bana gelsen.

Ne kadar hasta varsa beni buluyor.

Hayal gücümde ölücem.

Hiç bir şey kalmadı artık. Yalnız kaldım desem.. o da olmuyor, çünkü bende yavaş yavaş kayboluyorum. Kendimi hissetmiyorum, hislerim beni bıraktı mı? Yoksa ben mi yaşantımı bırakıyorum? Başlayacağım bir hayat, gidebileceğim bir yer yok. Emin olmaya başlıyor gibiyim, beni olduğum gibi kabul eden olmamış. Her yaptığım şey de başka biri ile kıyaslanıyormuşum gerçekten anlamaya başladım. Hiç ben olduğum için bir şeyler söylenmedi, hep başkaları vardı...