Bazen öyle bir noktaya gelirsiniz ki, her şeyi bitirecek kadar. Dönüp dönüp bakarsınız geçmişinize. Öyle bakarsınız.... Geleceğiniz, geçmişin pişmanlığı ile son bulur. Bazen herkesi, her şeyi bırakıp gitmek istersiniz, istedikçe olduğunuz yerde kalırsınız. Kendinize her şeyden soyutlanarak ceza verirsiniz. Artık iyi olacağım, hiçbir şeyi umursamayacağım dedikçe dibe batarsınız. Kötü günler geride kaldı dedikçe daha kötüleriyle karşılarsınız. Her yıl diğerinden iyi geçecek diye kendinizi avutursunuz. Avuttukça daha kötü geçer. Hiçbir şey yapmazsınız sonra. Yoruldum. Bitti artık, dersiniz. Öylece izlersiniz olanları. İzledikçe daha kötü olursunuz. Bir şeyleri toparlamaya çalıştıkça dağıtırsınız. Kimsenin sizi sevmediğini düşünürsünüz. Herkesten nefret edersiniz. Herkesten nefret ettiğinizden daha çok kendinizden. Kendinizden tiksinirsiniz. Kalabalığın içerisinde kendinizi yalnız hissettiğiniz zamanlar geçer gider, kalabalık dağılır ve gerçekten yalnız kalırsınız. Yapayalnız....
