this message may be offensive
yk what, recently, i’m feeling sympathetic to my mom. like, everyday nagtatrabaho siya, even weekends!! her work is def not easy dahil lagi na lang sitang inuutusan do’n, tapos her pay is barely even acceptable for the things she’s done and doing for them. fuck them, actually. masyado kasing masipag si mama e’, sinasabi ko na nga, kami ng kapatid ko na, ’wag niya masyadong pakasipagan kasi hindi naman tataas sahod niya do’n kasi fixed pay pero ayaw niya, ba’t niya raw gagawin ’yun, tapos ang dami niya na ring sinabi. naaawa talaga ako sa mama ko, sobrang sipag niya, even at home, she do all workarounds and chores, lalo na dahil lazy kami, what an excuse. ang payat niya na nga e.
lagi na lang gawain niya sa araw-araw is gigising ng maaga, mag-asikaso sa bahay at sa’min, pumasok (hanggang hapon na pagabi na ’yun), umuwi (minsan may dala siya, which sometimes makes her happy. makes me happy too), kumain, sometimes, she do her vice of playing cards, tumulog, and repeat. gano’n na lang ng gano’n.
ang dami niya pang isipin:((. babawi talaga ako, ma. wait mo lang ako makapagtapos, makuha license ko, and makapagtrabaho, i’ll give u what u didn’t experience in the past. :(( sending hugs, ma. i live u, despite us arguing some of the times ʕっ•ᴥ•ʔっ