ifadesizdik

13.12.2024

bir uçurumun eşiğinde o kadar çok bekledim ki, düşmeme gerek kalmadı.

necdet, bekledi.
          geçmesini bekledi, güzel şeylerin olmasını bekledi.
          bekledi de bekledi.
          yeri geldi beklemeyi bile bekledi de, gelmesi gereken bir türlü gelmedi.
          gitmesi gerektiğini o zaman anladı, necdet.

babam ağlamaz, annem susmazdı.

anımsanan ne varsa şimdi, biraz acıya dönüktür yüzü.

kendimi acıya teslim ettiğimde hatırladım, ölünmüyordu.

dikenleri öpeceğiz, güller de şaşıracak.

ve ben, içimdeki öfkeyle yok oldum.

unutulmak istemiyorum

canını yakmışlar, soluğun çıkmamış.
          camını kırmışlar, sarsıla sarsıla ağlıyorsun.
          güzel bebeğim, sana bir şeyleri yanlış öğretmişler.