I mogę mówić, że jest dobrze. Mogę mówić, że sobie radze. Mogę nawet mówić, że się cieszę. Ale nie lubię kłamać.
Wcale nie jest dobrze, wcale sobie nie radzę i wcale się nie cieszę.
Mogę jedynie ukrywać to, że naprawdę jest mi przykro i że za nim tęsknie.
Udaję, że mi na niej nie zależy. Udaję, że nie żałuję tego, że się zmieniłem. Udaję, że jest dobrze. Cały czas udaję, cały czas kłamię.
Proszę, cofnijmy się do tych dobrych czasów, cofnijmy się do czasów, kiedy było nam dobrze...
https://www.wattpad.com/story/133085033