Düşünemiyorsun işte,
Tanimiyorsun insanlari benim gibi,
ama ben seni kokundan tanirim,
o yuzden herkes biraz yabanci
Herşey üzerime geliyor bu şehirde.
Kaybolmuş bir kız çocuğu gibiyim, ödüm kopuyor yanlışlıkla biri değse.
Herkes yüzüme bakıyor,
Ve ben en çok arkami kolluyorum,
Sanki bir tek suçlu benmişim gibi,
Korkuyorum,ağlıyorum,
Sanki herkes sensiz olduğumu biliyor,
Sanki herkesin haberi var seni sevdiğimden..
Sanki bütün şiirler sana yazılmış bütün şairler sana aşık olmuş,
Bütün sevdigin şarkılar aklım da,
Ne zaman yanlışlıkla bir kadına baksam, sana ihanet etmiş gibi kızıyorum kendime.
kim baksa gözlerimden?
Seni kim kaybetti,beni kim bulur
Bazı geceler daha da ağırlaşıyor hüzün, karanlık çökünce.
Anlatamıyorum işte..
Bir şey diyeyim mi?
Toprak alacak senden once beni,
Ölüyorum...
Bir sarılsan,bir sarılsam, çıkarım topraktan,
Yaşarır,yeşeririm.
Vazgeçerim tekrar ölmekten