tek suçlu ben değildim. özür dilerim. tüm bunları gördün yazdıklarımı, içimi döktüğüm satırları, içimi, derdimi, yapamayışlarımı sen gördün. sorgulamadın hiç. ne oluyor sana. neden böyle bir hesap var, yazdıkların ne anlama geliyor, sen neler yaşıyorsun demedin hiç. twitter hesabım burası ve instagram hesabımda yazdığım her şeyi görüyordun. onları sorgulamak yerine seninle alakası olmayan bir yazının peşine düştün. üzgünüm herkes görmek istediğini görür, yapmak istediğini yapar. eğer bu hâle gelmemizin sorumlusunu arıyorsan dürüst olup elini taşın altına koyma cesaretine de sahip olmanı öneriyorum. nasıl bir insan olduğumu, kişiliğimi, davranışlarımın ne anlama geldiğini bildiğini sanıyorsan; üzgünüm fena halde yanılıyorsun. yine de üzülüyorum ve kendimi suçlu hissediyorum, bu suçu birilerine yıkmaktan daha az kafa yorucu ve erdemli. kendi hatamı bilip susmak nefrete yönelmekten daha kolay benim için. özür dilerim sütten çıkan ak kaşık değilim, hatalarım ve yaptıklarımdan dolayı pişmanım. bu bir şeyi değiştirmiyor. yine de beni de dinlemeni isterdim. sen kendini anlatabilecek bir insansın. benim aksime bunu söylediğime gülüyor olmalısın. ama bu da benim hakkımda bilmediğin bir şey daha. hayatıma dair bildiğin tek bir şey bile yok. iyi günler