alazsexsuel.

@visnelicigaram 

Düşlerimden öp beni, belki sen kokar yarınlarım..

Sen ateş olsan yanmaktan korkmam, sen deniz olsan boğulmaktan korkmam. Sana dokunamadığım her andan korkarım ben

Düştüğün yerdeyim, göğsümde rüzgâr,
            Ellerimden süzülen bir ışık gibi.
            Senin adını fısıldar uzak dağlar,
            Bir kuş kanadında taşır geceyi.
            
            Gözlerinde saklı bir bahar var,
            Ama dalların soğuk, gövden yorgun.
            Ben rüzgâr olayım, üşüyorsan sar,
            Ben yağmur olayım, düş avuçlarıma.
            
            Bir kelime olsam, dudaklarında,
            Sessizce süzülen umut gibi,
            Bir nefes olsam, solgun yanaklarında,
            Uyanan bir gül gibi, narin, diri.
            
            Düşlerin kırılmasın, ben varım, bak,
            Karanlığa ışık, yola işaret.
            Önünde uçurum olsa bile,
            Ben kanat olurum, sen sadece yürü..

İlk önce küçücük bir tohumdu aşk,
            Sonra büyüdü, dallandı, budaklandı içimde.
            Şimdi ise kök saldı kalbime,
            Söküp atmak mümkün değil artık.

'Sevenler gitmez azizim, öyle sözde sevenler değil ama özde sevenler, sevgiden gözleri dolan gitmez. Bu yazı hala içinde bir yerlerde az da olsa umudu olanlara, umudunu çoktan yitirenlere, farklı şehirlerde aynı gökyüzüne bakanlara, aynı şehirde onunla karşılaşmaya korkanlara, ayrı yataklarda birlikte uyananlara, terk edilenlere, en çok güvendiği insan sayesinde güvenmemeyi öğrenenlere, bir daha güvenemeyecek olanlara, ailesi tarafından sevilmeyenlere, gece yastığı ısıra ısıra sessizce ağlayanlara, yaşadığı şehirden hoşnut olmayanlara, yanacağını bile bile sevmeye devam edenlere, o başkasıyla mutlu diyip sevmekten vazgeçenlere, mutluymuş rolü yapanlara, hayatlarında birşeyler hep eksik hep yarım olanlara, her onun adını duyduğunda hala içi titreyenlere, bir de onun adını her duyduğunda midesi bulananlara, gece sabahlara kadar sevdiği için uykusuz kalanlara, hatta mesajlaşırken uyuya kalanlara, birini uzaktan sevmenin ne kadar kutsal bir duygu olduğunu bilenlere, adına şiir yazılmamış kadınlara/adamlara, bir de dokunamayacak kadar uzağında olan kişilere şiirleriyle dokunanlara, sevdiği insan için hayallerinden vazgeçenlere, hayallerine sadece sevdiği kişiyi dahil edenlere, bir daha kimseyi sevemeyecek olanlara, karanlıktan korkanlara, insanlardan kaçmak için karanlığa sığınanlara, aynı şarkıyı binlerce kez dinleyenlere, bir de onu hatırlatan şarkılarda paket paket sigara bitirenlere, hala o gideni özleyenlere, yine olsa yine yaparım diyenlere ve hala içindeki çocuğu öldürmeyenlere gelsin..

kendine sırt dayamış makasın yüzünü öpmek. insanlar Allah'ın kör bıçağıysa, sen âdem'in damarlarındaki yasak meyvesin birtanem.
            sonunun cehennem olduğunu bildiğin hâlde, karşı koyulamayacak kadar. zihnimi gürültüye batırdılar. bu satırlarda boğumlarım on üç kere birbirine dolandı. ellerimi arındır mürekkepten. insanların çivisi küflü. sen bu kötü kokuların çaprazında kalansın. dünya çürük ama sen bi' çiçek gibi. solusam boynunu eğecek kadar zarif. senden evvel kaburgamın arasında eğreti duran feza. diyorum ki, siren sesleri. hayata bağlandığım ince iplerim. vebalı tenimin sarmaşığı beni boğmadan sen bırak nefessiz. buradan ancak bu kadar soluyabiliyorum soluklarını ve buradan ancak bu kadar fazla vurulabilirdim yangınına. gitgide eli ayağına dolaşan cümlelerim ve bu karmaşıklığı sonlandırmanın tek yolu. bunun devamını yazmak tetiği kendine çekmekle eş değer. bazı harfler kar yakar. bazı kelimelerde kış yanar. ellerim soğuk bi' savaşın en orta yerinden sana. sen ısınmayan güneş gördün mü hiç. yazdıklarım bu ihtilalin yüzde bir'i bile değil. kanımda kanayan bir araya gelmeyecek bazı fotoğraf kareleri. can alıcı yeşillerin ve namlunun gözüne yaslanan kahvelerim. diyorum ki, ölmeden de kefenin üstüne serilir. ben bi' şiirin en yanılgılı yerinden. ama seni imkânlar kaçırıyor benden. çocukluğum dikişi yırtılan bir yama gibi önümde. ne bir adım ileri gidilir ne de geri. sahipsiz dikenlerim dönüp dolaşıp bana saplandı ve hiçbir davamın avukatı kalıcı olmadı. beni binlerce kez bağışla.
            çünkü. ben bi' kavganın yazgısında, yine kendime yenildim.

dilimin ucunda söylenmeyi bekleyen onca kelime var ama başlasam nereden başlayacağımı bilmiyorum. sanki kendi düşüncelerimde kaybolmuş gibi hissediyorum. sanki bir bataklıktayım, ya da bir karadelik bilmiyorum. ama beni içine çeken bir şeyler var. yaşayamayayım diye, nefes alamayayım diye. bir şeyler var, gittikçe ölmemi sağlayacak kadar büyük. bir şeyler var, beni öldürüyor. 
            ben ölüyorum.