ikitutamizmarit
Bazen bakıyorum insanlara, sonra kendime... Oturup ağlayasım geliyor bir sokağın ortasında. Elimi saçlarımın içine geçirip içimden geldiği gibi ağlamak istiyorum. Bu zamana ait değilmişim hissini bir türlü içimden söküp atamıyorum. Ben bu zamanın çocuğu değilim, teknoloji bana göre değil, sosyal medyadaki mükemmelliyetçiliği görmek istemiyorum. Bazı şeyler çok zoruma gidiyor.