Selam!
Nasılsınız Gezginler?
♥︎{KÜL}♥︎『SİYAH GÜL』adlı bölümü yayınladık!
Umarız beğenirsiniz bol oylu ve bol yorumlu bir bölüm olur inşallah. Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyor olacağız.
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
...
Ezel dizlerinin üzerine çökerek Adin'i kendine çekip sarıldı minik bedeni titremişti. Hıçkırarak ağlamaya başladı Adin. Asi ruhunun biriktirdiği acıların haykırışıydı bu hıçkırıklar.
Diğerleri yavaşca Ezel ve Adin'e doğru yürüdü. Adin'in evin duvarlarında yankılanan hıçkırıkları, kahkaya ardından hırıltıya dönüştü. Kafasını Ezel'in göğsünden kaldırıp zümrüt yeşili gözlere baktı. Ezel kendisine bakan gözlere odaklandı. Az önceki mavinin en masum tonu kaybolmuş nefretle bakan maviler belirmişti. Adin Ezel'in kollarından kendini kurtarıp yükseldi. Ezel'de ayağı kalktı. Boyunu Ezel'e göre ayarladıktan sonra elini tutup
"Yeter! Benim için her şey çok geç artık. Ben Adin'im isminin anlamı cennet olan ama size cehennemi yaşatacak, nefret ve kinin beslediği esir bir ruh ve yemin ederim ki sizin ruhunuzu emmeden hiç bir yere gitmeyeceğim!"
Adin birden çığlık attı. Adin'in attığı çığlıkla Ezel ruhunun bedeninden ayrıldığını hissetti. Bilincini kaybetmişti. Bedeni yere düştü.
Gece yere düşen Ezel'i görünce yanına gitmek istedi ama ayağının altındaki zemin hareket etmeye başlamıştı. Her şey bulanıklaştı. Orada bulunan özgür ruhların tamamı kendilerini karanlığın soğuk ve acı kollarına bırakmıştı...
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
Bölümde görüşmek dileğiyle. ;)&(;
Hepinize kocaman sarılıyoruz. Hoşçakalın
~G&C~