obsesif öğütler'in 3. bölümünden ilk paragrafı paylaşasım geldii. hiç öylesine.
<<<<<<
"İçinde yaşadığımız dünya acılarla dolu. Kıyılara vurmuş balıklar gibi bir son beklemekte bizi. Ölü bir uygarlıktan kalan cesetlerin toplu mezarları miras kalacak gelecekteki karanlık boşluğa. O karanlıkta bir yerlerde senin de cesedin olacak. Gözlerin yerinde mi diye bakacaklar. Kuzgunlar onları oyup kaçmadıysa şayet belki son kez ölü toprakla yıkanmış gözlerine bakacaklar. Sonra silineceksin yeryüzünün kokuşmuş odalarından. İster uyu ister uyan, dünyada kendine ait hiçbir oda bulamayacaksın. Sevgili Öğüt, saklanma. Birazdan kapın çalacak ve kendine ait bir oda buldum sanacaksın."
>>>>>>>