Bir söz var ,acı katlanılmaz hale geldiğinde gözden yaş akmazmış, diye. Belki de bu yüzdendir aģlayamayışım, belki bu yüzdendir içten içe hıçkırarak ağlarken etrafa saçtığım gülücuklerimin sebebi...Ne dersin? Olabilir mi?
Olsa da olmasa da inanıyorum ben,biri gelecek . Gelecek ve beni düştüğüm bu uçsuz bucaksız uçurumumdan çekip kurtaracak. Umut olacak bana, benim sana olduğum gibi... Sevmeyi öğretecek bana, benim sana öğrettiğim gibi...
Gelecek gelmeli çünkü çok zor ve ben yapamıyorum. Özlediğim de imkansız olanda sensin. Şimdi neredesin, kiminlesin,ne yapıyorsun,bilmiyorum ama artık yeter. Çık artık hayallerimden,rüyalarımdan ve aslında tüm benliğimden... Ćik artık.
Hani bir keresinde bana en güzel sevenin ben olduğumu söylemiştin ya... öyle miydi sahiden? Seni mi severdim en güzel yoksa ben her zaman mı en güzel sevendim?