Öyle büyüttüm ki seni içimde,mutluluk biriktirmeyi öğrettin bana.o mutlulukları harcamaya korkuyorum.hep aklımın bir köşesinde yer etmiş yalnızlık.olursa rabbim yeniden yalnızlığı nasip ederse bana o günlere saklıyorum bu mutlulukları.KAÇ KEZ İNTİHARIN EŞİĞİNE GELDİ UMUTLARIM inan onu bile hatırlamıyorum.fazla şey bilmek üzermiş insanı  ama ben bu gune kadar fazla üzülmenin ne demek olduğuyla yasadım.ALIŞIK DEĞİLİM BİR KAPININ ARDINDAN ÇIKIP BENİ MUTLU ETMENE.ama alışacağım.belkide sevmeyi senden öğreneceğim....