illmetanoia

yarın sınav var ve ben bu dönemin bütün konularını bir geceye sığdırmaya çalışıyorum
          	la la la la la aferin bana
          	la la la la la yazık bana
          	yazık kafama
          	aklını başına topla
          	ha ha ve ha!

illmetanoia

ne garip şey alışmak; evine, semtine, dolmuştan indikten sonra eve ulaşmak için ezbere yürüdüğün yollara, odanın penceresinin baktığı o küçük manzaraya, etrafındaki evlere.. sonra oradan ayrılıp başka bir yere taşınmanın düşüncesi, aynı mahalle de olsa hatta yan dairen bile olsa.. bilirsin işte alışmak..

illmetanoia

ranzadayım, kendimi diğerlerinden soyutlamaya çalışıp kitap okuyordum ve bir şeyler yazmak istedim. şu an ne hissettiğimi, neler düşündüğümü buraya yazıp üstünden zaman geçince tekrar okuması hoş oluyor. hayatım için konuşmam gerekirse, kötü diyip daha fazla bencillik etmeyeceğim kendime ama iyi diyip kendimi de kandırmayacağım. birisi var. tuhaf. ne hissetmem, ne türlü düşünmem gerektiğini tam olarak bilemiyorum. nereye kadar gidecek ya da gitse sonunda ne olabilir ki diye düşününce çıkmaza giriyorum. daha fazla uzatmayacağım, tatile bir aydan az var, resmen bir dönem bitirmiş olacağım burada. zaman ne hızlı ne acımasız.