Kırılmış.

Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim.
          Af dilemeye geldim, affa layık olmasam da.
          ~
          Boşunaydü saklamaya çalışmam öylesine aşikârsın bellisin,
          Kuşlar uçar senin gönlünü taklit için 
          Ellerinden devşirir bahar çiçeklerini
          Deniz gözlerinden alir sonsuzluğun haberini
          Ey gönüllerin en yumuşağı en derini.
          Sevgili
          En sevgili 
          Ey sevgili
          Uzatma dünya sürgünümü benim.
          ~
          Hep suç bende değil beni yakıp yıkan bir nazar vardır.
          O şarkıya özenip söyleyecek mısralar vardır.
          Sakın kader deme, kaderin üstünde bir kader vardır.
          Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır.
          Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardır.
          Yanmışsam külümden yapılan bir Hisar vardır.
          Sırların sırrına ermek için sende anahtar vardır.
          Göğsünde sürgününü geri çağıran bir damar vardır.
          Senden unut kessem kalnimde merhamet adlı bir çınar vardır.
          Sevgili 
          En sevgili,
          Ey sevgili.
          
          Sezai KARAKOÇ (Kısaltılmış.)
          
          Yazar ilahi aşk ile temalandırmış, ben bunu kadere, sensedime temalandırıyorum. 
          Saygılar.

Sende istediğin her şeyi yapabilirsin, hayattan ümidi kesmemelisin, potansiyelinin farkına varmalısın.
          
          Gerçi ben sana beraberken bunu öğretemedim şu an ne söylesem boş değil mi?
          
          Madem ilerleyemiyorsun benim için ilerle bu hayatta, benim için değer ver kendine yaşadıklarımızın değerinin az olduğunu sanmam. Çoğu zaman seni hissederek adımlar atıyorum ve sadece gülümsüyorum. Sende sadece gülümse.
          
          Yarım piç seni hala tüm masumluğuyla seviyor, sarışın hala yollarını gözlüyor ve sadece senin yanında şımarık, yanık tostun yavşaklığı senin sayende canlı çünkü ışığın onları aydınlatıyor.
          
          Bu kız hala yazmaya devam ediyor, hayal kurabiliyor kurgu çıkarabiliyor, hayata devam ediyor etmeli de.
          
          Sende öylesin.
          
          Sende hayata devam etmelisin.
          
          15-17 oldu.
          16-18 oldu.
          Yaşın 17 olacak ben 19 olacağım ama biz olamayacağız.
          
          Yine de hayat ilerleyecek değil mi?
          
          Biz olamasakta ayrı ayrı olmalıyız değil mi?
          
          Sen T'sin ben N. Geriye çokta bir şey kalmadı. İkimizde akılla gitmiyor muyduk zaten? Bizim kalplerimiz sadece birlikte atıyordu. Bizim kalplerimiz sadece birken çalışıyordu.
          
          Eminim.. Günün birinde o kalbin başka birine çalışacak. Umarım o kişi benim aksime daha iyi birisi olur.
          
          Çünkü sen takıntılıyken bende zehirliydim.
          
          Çiçeğin bedenine yayılan zehirden arınıyor sadece.
          
          Zehir elbet bir gün gidecek. Elbet bir gün panzehir gelecek. Belki de o panzehir sen olacaksın kendine.
          
          Hep diyorum sen çok güçlüsün diye bunu boşa demiyorum.
          
          Güçlü olmaya devam et minik kız, bu koca aptal kız seni izlemeye devam edecek... 

@ Not_hing212  bulursam söylerim tabiki...

@ Not_hing212  sordum şimdi tanımıyorum ama 

Benim yarım kalan kalbim.
          İstenmeyen yerde durmayı çok sever.
          Çok sever, onu içinde saklayıp büyütmeyi.
          Yemek sever, en çok al yanaklarını.
          Oyun oynamayı sevmez, çok korkar.
          Dünyada sadece bir kişi için varolmak ister.
          Benim kalbim, çokta bencildir.
          Ağlar kimse duymasın, onun duyup kucaklamasını ister.
          O yalnız kalmayı sevmez.
          Güneş tepede ona hayranlıkla bakmayı sever. -Gülüşüne.-
          Camı kırar, çok kez kırıldı ama onu en çok kıran...
          "Yalnız kalmalısın" dedi Akıl.
          Benim yarım kalbim her süreçte yıkıldı, arındı sandı ama o TAM EZİKTİ.
          Ona ait olmayan dünyayı isteyecek kadar.
          Kalbim biliyordu, aklını dinlemesi lazımdı..
          Ama unutmak? Evinin bahçesindeki anılar.
          Kür kutuk acılarla haykırmasına gerektirecek kadar acıydı.
          
          "Bencil dünyada kimse kimseyi düşünmez, ben seni çığlıklarıma kadar düşündüm."
          Kızıl saçlarını kesmek istedi yüreği istemedi.
          Sen unuttun sanarsın ama o unutamayacak kadar bağlıydı.
          Aklı: "Aklını kaybedene kadar unutamazsın."
          Doğru.
          Akıl her şeyi silerdi.
          Kalp her şeyi soğuturdu.
          
          İstemediğin bir şeyi silemezsin, istesen bile unutamazsın. Zor olsa bile, hazır değilsin hâlâ istiyorsundur.. pişman değilsindir bu pişmanlıktan gelmez..
          Sen istediğin her şeyi yaparsın.
          
          Ben istediğim her şeyi yapamam.
          
          Buda Yarım kalbimin son sözüydü.

İçimde hala bir his, umut var.
          O yazı yüzünden heyecan kalbimde atıyor.
          Ama sonradan her şey bir bir kayboluyor.
          Kış mevsimini çok seversin sen.
          Ben ondanda kış geceleri yaşadım. Sensiz günler.
          Mutlu olduğunda ol, ben seviyorum gülüşünü...
          Yalnız olduğunda kal öyle, Ben isterim yanına gelmek.
          Ama birleşemiyoruz değil mi? Böyle olması gerek.
          İkimiz birbirimize ait değiliz, neden unutamıyorum?
          Her kadın, sana benzemiyor. Yokluğunda hayellerimdesin.
          Biliyorum bittik, ben gidemiyorum. Hayat gülsün.
          Seni düşünemiyorum, bir eli ya da tonlarca eli...
          Kadınım, hala seni düşünüyorum bensiz, çiçek gibi.
          Yaşların seninle olsun, seni sevsin. Ben yalnız.
          Çocukluğum yol kenarında kaldırımlarda neşeli günleri anırıyor.
          Sandım seni arınırım. Kaldım yokluğunun enkazında.
          Telefon siler, ben kalbimde kaldım.
          Yok mu acıyan? Bende kendime acımam..
          Ağlasam akıp gider misin? Olan oldu gelemezsin bile..
          İlkimsin, sonum olamazsın, Yarın kaldık eceli...
          Üzgünüm,
          Seni unutamadığım için beni kendi içinde affet.
          Üzgünüm, sana bu acıları verdiğim için.
          Üzgünüm sana yük olduğum için.
          Üzgünüm, giderken "üzgünüm" diyemediğim için.
          Üzgünüm, unutana kadar umutla bekleyen çocuk olduğum için. 
          Üzgünüm, milyonlarca o narin gözlerinden yaş döküldüğü için. 
          Sen mutlu ol, bana oda yeter..
          Senin ruhun olmasa bile, bu dünyada varolman yeter..
          Üzgünüm, tekrar üzgünüm dediğim için.

Zorla unutamazsın, unutmak istemediğini...

Hayatta bazı şeyler elimizde olmaz.
          Bir baba isteriz bir ev kadar.
          Bir anne isteriz, sıcacık kalp kadar.
          Bir arkadaş isteriz, oda kardeş kadar.
          
          Bir sevgi? Bu sevgi hiçbir zaman sana layık olmadı.
          Sen geçmiş için değil gelecek için savaştın.
          Senden çok şey beklediler.
          Seni kabul etmediler.
          Sen kabul etmen için uğrattılar.
          
          Çıplak ayaklarınla beyaz evden kaçtığında, kaderini diğeri gölgene bıraktın.
          Bir ulaş için doğdun, bir son için beter oldun. 
          Sen elindeki menevşeleri tuttuğun gibi öldürdün.
          Tıpkı onun gibi.
          Tıpkı o beyaz insan gibi.
          Cennet gibi.
          
          Sen cehennemin tam kendisisin 
          Amuel. 
          Sen varoluşun son çocuğusun.
          
          Seni kimse kurtaramaz, ölmediğin sürece..
          
          
          (Yeni bir kitap, bölümde yazdım. Hemen bölümler gelmeyecek, isterseniz okursunuz sadece kendim yazıyorum, öylesine. Kaçmak için.)
          https://www.wattpad.com/story/378319075

Özledim,

https://www.wattpad.com/story/318750366?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=Naowmeow
          
          Günün birinde bir kız olup, gerçekten istediğim bir kız olup satırlara onu yaşatmak istedim, istediği aşkı, istediği çocuğu vermek istedim. 
          Bunu yaparken mha karakterlerini kullandım.
          
          Karşımda ne olduğunu önemli değildi ben sadece yazdım ve güzelce metinler kurdum.
          İlk başlarda belki sıkılabilirsiniz ama bilirsiniz her kitap aniden kaosa başlamaz Hm?
          
          Hastayım, çok hastayım ama inanın yaşamak için hâlâ bir umudum var, ruhsal sıkıntılarım bir gün beni bırakacak belki bu kız üzülecek ama belki doğru yolu bulacağız. 
          
          İyi okumalar dilerim beni hâlâ hatırlayan seven okurlara, saygım sonsuz.