iki yil once enkazin altinda kalan binlerce insanin, sans eseri hayatta kalip cevrelerinde hatta bizzat ailelerinde onlarca kayip olan ve bazilarinin cenazesini bile bulamayan insanlarin, kimsesi kalmayan kucucuk cocuklarin ve bebeklerin, yardim belki bir saat once ulassaydi ya da yasadigi binayi yapan serefsiz paragoz olmasaydi hayatta olabilecek insanlarin hesabini kim verecek bilmiyorum gercekten. ben deprem bolgesinde degildim ve buna ragmen evimde ciddi anlamda kafayi yedigimi cok iyi hatirliyorum. bunca insanin olumune ve omurleri boyunca unutamayacaklari bir yaraya sebep olanin deprem degil o binalari diken insan diyemeyecegimiz varliklar oldugunun da herkes farkinda diye dusunuyorum. umarim ulkemiz tekrar boyle felaketler yasamaz demek de istiyorum ama hicbir seyden akillanmayan bir milletiz ne yazik ki. 6 subat depreminden etkilenen herkesin tekrardan basi sag olsun
