Minamk

Bir ülke düşünün. İlerlemesi gereken her günde tam tersine giden, tanıdık geldi değil mi? Bunlar yeni yaşanan şeyler değil. 5 yıl öncesinde de aynıydı, 10 yıl öncesinde de. Ama en azından kadınlar olarak gündüz saatlerinde içimiz daha rahat oluyordu, artık öyle bir imkanımız da yok. Günlerimizin korku ile geçmesi, eve girince hala hayatta olabilmenin sevincini yaşamak… Acınası bir haldeyiz. Ama kanı bozuk insanların elini kolunu sallayarak dolaşması yasal, biber gazı taşımak yasak. İronik. Bazı erkekler sormaya başlamış biz olmazsak sizi kim koruyacak diye, kimden koruyacak? Korunmak zorunda mıydık gerçekten? İçimde çok büyük bir acı var. Daha öncesinde hiç tanıyamadığım kız kardeşlerime içim yanıyor, korkuyorum. Hayatımda iyi giden tek bir şey var, o ise sevdiğim. Öncesinde anlam veremiyordum ameliyatlı haliyle dahi olsa inatla beni kapımın önüne kadar bırakmasına. Bir saatlik bir dönüş yolu olurdu yürüyerek, asla şikayetlenmezdi. Şimdi anlayabiliyorum, keşke anlayamasaydım diyorum.

Hayatınıza arkanızda dağ gibi duracak adamları akın, korkak insanları değil. Birkaç ay öncesinde arkadaşlarla dışarıda sabahlayalım dedik, pek iyi bir karar değilmiş. Yaklaşık yirmi kişilik arkadaş grubumuzdaki insanların tek tek evlerine gitmesiyle birlikte geceye beş kişi olarak devam ettik. Aralarında sadece iki kız olmamıza rağmen yanımda dimdik duran sevgilim sayesinde içim rahattı. Arkadaşlarım da bana yan gözle bakmazlardı zaten. Diğer hanımefendi de rahattı tabii ki, sevgilim beyin kız kardeşi olur kendileri. Uzun bir süre eğlene eğlene yürüdükten sonra sevdiğim bir abinin mekanının önüne gelmiştik. Ben bu abiyle konuşurken diğerleri benden birkaç adım uzağımda kalmıştı. Ardından omzumda bir el hissettim. Bizimkilerden birisidir diye hiç oralı bile olmamıştım, devamını hatırladıkça içim titriyor. Sevgilim sayesinde belki de korkunç bir senaryodan kurtulmuştum. Adamın kafası bir milyon, bonzai çekmiş orospu çocuğu. Olayın büyümeyeceğini zannetmiştim. Gece gece başımıza bela almayız diye mutluydum. Erkek arkadaşlarımızdan birisi ile bizi yukarıdaki açık tekelden sigara almaya gönderdiler, hiçbir şey anlayamamıştım. Görümcem olan hanım bana olayı çakmamı sağlayacak bir bakış atmıştı. Sonrasını anlatmaya pek gerek yok, kanlı görüntüler. Adam şu anda hala komada. Benim uğruma cezaevine girdi sevdiğim. Allah’ıma şükürler olsun ki kısa bir süre içerisinde kavuştuk. İçimdeki vicdan azabını bir ben bir de yukarıdaki bilir. Senin uğruna canımı bile veririm diyordu, bundan eminim sevgili. Kollarının arasındayken ki duyduğum güven hissini belki de daha bebekken anne kucağında duymuşumdur sadece. İyi ki o gün kız kardeşin ile tanışıp arkadaş olmuşum, iyi ki seni tanımışım. İyi ki’msin sevgili.

Seviyorum merkez.

Muz sevmem, midemi bulandırır. Canım sevgilim aldı diye yedim ama, teşekkür ederim aşkım. Sayende ilk defa muz yerken midem bulanmadı.

Gelmeni beklemiştim, gelmemiştin. Doğum günümde yanımda olursun sanmıştım, hayatta en önem verdiğim şeylerin başlarında geliyor bu saçma olay ancak benim için önemliydi işte. Gün boyu arkadaşlarım gelmiş, pastalı kutlamalar bile almıştım ama sen yoktun işte. Gün sonunda içimdeki büyük bir kırgınlık ile yeni geldiğimiz mekandan dışarıyı seyrediyordum. Birden bu şarkının çalması ile yüzümde buruk bir tebessüm oluştu. ‘O mu aklına geldi?’ Diye sordu bana canım arkadaşım, ‘Bizim şarkımızdı.’ Dedim. Gözlerim yine aynı yeri bulmuşken karşı çaprazımdaki haraketlilik ile oraya çevirdim gözlerimi. Elinde bir adet pasta, üstünde yanan mumlar, seni görür görmez ağlayan bir adet ben. Yanıma gelip kocaman sarıldın bana, öptün göz yaşlarımı. Çok güzel seviyorsun beni sevgili, ben buraya yazmaya bile kıyamıyorum o satırları. Diledim tabii ki dileğimi ama söylemem sır, tahmin etmesi kolaydır. İyi ki sevgili, iyi ki.

Belki bir şarkının her sesinde
          Belki bir sahil meyhanesinde
          Belki de içtiğim sigaranın dumanısın
          Bir yıldız gökte kayıp giderken
          Islak bir yolda yalnız yürürken
          
          Bambaşka bir şeyi düşünürken aklımdasın
          Geçmiş değil bugün gibi
          Yaşıyorum hala seni
          Sen hep benim yanımdasın
          Gündüzümde, gecemdesin
          Çalınmasın, söylenmesin
          Sen benim şarkılarımsın
          Geçmiş değil bugün gibi
          Yaşıyorum hala seni
          Sen hep benim yanımdasın
          Gündüzümde, gecemdesin
          Çalınmasın, söylenmesin
          Sen benim şarkılarımsın
          
          Sanki hiç gitmemiş hep var gibi
          Bir sırrı herkesten saklar gibi
          Sessizce sokulup ağlar gibi yanımdasın
          Beni bir şeylerden aklar gibi
          Koparmadan çiçek koklar gibi
          Hiç bozulmamış yasaklar gibi aklımdasın
          
          Geçmiş değil bugün gibi
          Yaşıyorum hala seni
          Sen hep benim yanımdasın
          Gündüzümde, gecemdesin
          Çalınmasın, söylenmesin
          Sen benim şarkılarımsın
          Geçmiş değil bugün gibi
          Yaşıyorum hala seni
          Sen hep benim yanımdasın
          Gündüzümde, gecemdesin
          Çalınmasın, söylenmesin
          Sen benim şarkılarımsın
          Geçmiş değil bugün gibi
          Yaşıyorum hala seni
          Sen hep benim yanımdasın
          Gündüzümde, gecemdesin
          Çalınmasın, söylenmesin
          Sen benim şarkılarımsın

İlk görüşte aşka inanır mısınız? Saçmalık. Değil mi? Bende inanmazdım. Hiç beklemediğim bir anda tanıştım seninle. Neydi beni sana bu denli çeken? İnan bilmiyorum. Gördüğüm ilk anda dünyam durdu, dünyamı durdurdun. Seninle böyle olabileceğimizi tahmin edememiştim, aşkımı kalbime gömmekti umduğum. Bulduğum farklı oldu. Aylar sonra soruma karşılık sordun bana ‘gerçekten merak ediyor musun?’ diye. Cevap olarak kelimelerini bekliyordum, dudaklarını değil. O an bile ihtimal veremedim duygularımın karşılıklı olduğuna. Halbuki nereden bilebilirdim beni gördüğün ilk günün gecesinde defterine beni yazdığını. En güzel hislerimin sahibisin, seni seviyorum.

Aşk… aşk denilen bu duygu ne kadar da garip değil mi? Yaşadığımız bu korkunç nesilde aşk ne demek asla öğrenemem zannediyordum. Evet bende zamanında aşık oldum sanmıştım, takıntılı düşüncelerin beynimi işgal ettiğinin farkına bile varamamıştım, ironik. Doğduğum andan beri şanssızlığı lanetim olarak görürdüm, yanılmışım. O kadar şanslıymışım ki bu devirde aşk denilen duyguyu öğrendim. Küçükken dinlediğimiz masallarda ki gibi bir duygu değilmiş aşk. Hislerim sanki bir peri masalından fırlamış gibi lakin bir peri masalında yaşamıyoruz. Tüm felaketlere karşı omuz omuza mücadele etmekmiş aşk. Kendi canının onunkinin yanında önemsiz kalmasıymış, her şeyin olması demekmiş aşk. Bana bu hislerin güzelliğini öğreten adam, iyi ki varsın. Seni çokça seviyorum Ikigai’.

BURAYI UYGULAMALARDAN SİLDİM YANLIŞLIKLA NEFES ALAMIYORUM

Selam kardesim