nulla

Askim askiimmm nabeerrr

değişken gözlerin burnumu ince sızılara gebe bırakıyor 

hey

senden seni çalmışlar. 

şeytan öylesine doyumsuz bir güzellik vermiş ki sana,

tek yıldız kalmayacak gecede.
          gece kalmayacak.
          ben ölürken dayanamaz evren de
          tüm varlığıyla ölecek benimle.
          sileceğim piramitleri, madalyaları,
          kıtaları ve yüzleri.
          sileceğim geçmişin birikimini.
          toz edeceğim tarihi, tozu toz.
          son gün batımını seyrediyorum şimdi.
          son kuşu dinliyorum.
          kimseye hiçbir şey bırakmıyorum. 

tanrısız bir keder. 

bir karga bir kediyi öldüresiye bir oyuna davet ediyordu. hep böyle mi olur bu? bir şeyden kaçıyorum. bir şeyden. kendimi bulamıyorum. dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendime bir yer edinemiyorum, kendime bir yer.. kafatasımın içini küçük bir huzur adına aynalarla kaplattım, ölü benim izlesin kendini her yandan, o tuhaf sır içinden. paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben. oyuncağı panik olan yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir. niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına? niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına? niye hiç kimseler izin vermez yoluma kuş konmasına? “öyle güzelsin ki, kuş koysunlar yoluna.” bir çocuk demiş. bir çocuk, öyle güzelsin ki, kuş koysunlar yoluna, demiş. 

gözlerim biraz yorgun, anna. 

sen
          ellerini yüzümde unuttun