Hayata bir kez geliyoruz. Neden kendi istediğimiz gibi yaşamak varken insanların ne düşündüğünü umursuyoruz? Bir şey yapacaksak neden aklımıza acaba birileri ne düşünür sorusu geliyor? Bu bizim hayatımız. Kim ne düşünürse düşünsün kim ne konuşursa konuşsun umursamayın. Her kes kendi hayatının baş rolü. Zaten birisi sizin hakkınızda konuşmak istiyorsa illa ki bir şey bulacaktır. Bu yüzden diğer insanları salın ve sadece kendiniz için yaşayın. DKTT- Anamız Babamız Yok Deriz şarkısının çok sevdiğim parçası var bana eski karakterimi hatırlatıyor ve aynı zamanda şimdiki beni fark ettiriyor.  Sözler şöyle:  Kimseyi takmadan yaşamak varken
Uyuyamaz oldum düşünmekten...  Eskiden ben de her şeyi kafaya takardım. O ne düşündü bu ne söyledi ve s. ve s. Şu an eski benden çok daha farklıyım. Ve bu halimden çok memnunum.   Hiç kimseye sevginizi ve saygınızı bahş etmeyin. Bir söz var ya saygı her kese sevgi hak edene. Ben bu fikire asla katılmıyorum. Bana göre bu hayatta sevginden önce saygı gelir. Ben böyle düzeltirim bu fikri: Hem sevgi hem de saygı hak edene... Sonuçta her duygumuz bize ait. Bu yüzden her kese hakk ettiği gibi... Neden size saygısızca davranan birine siz saygılı davranasınız ki? İyi niyetli olacağım diye aptal olmayın. Neyse çok konuştum bu kadar yeter. Şimdi de bir az kurgularım/kitaplarım konuşsun...