Madame

Jatagan? Płomień?
          Skromniej - nie tak krzykliwie! 
          
          Ból, znajomy wszystkim, jak oczom - dłonie,
          Jak wargom -
          Dziecka własnego imię.
          
          - Marina Cwietajewa, "Miłość"

Ci­cho, ci­cho, nie budź­my śpią­cej wody w ko­tli­nie
          lek­ko z wia­trem plą­saj­my po prze­stwo­rów głę­bi­nie...
          Okrę­caj­my się wstę­gą na­oko­ło księ­ży­ca,
          co nam dala prze­źro­cze tę­czą bla­sków na­sy­ca, 
          
          i wchła­niaj­my po­to­ków szmer, co toną w je­zio­rze,
          i limb szu­my po­wiew­ne, i w smre­ko­wym szept bo­rze,
          pij­my kwia­tów woń rzeź­wą, co na zbo­czach gór kwit­ną,
          dźwięcz­ne, barw­ne i won­ne, w głąb wzla­tuj­my błę­kit­ną.
          Ci­cho, ci­cho, nie budź­my śpią­cej wody w ko­tli­nie... 
          
          - Kazimierz Przerwa-Tetmajer

"Kres i krach" Barańczaka czy "Nigdy już" Przesmyckiego?
          Jak sądzicie?
          Chodzi mi oczywiście o tłumaczenie słynnego "Nevermore" z "Kruka" Egdara Allana Poe.
          Mi bardziej pasuje "Kres i krach", bo brzmi tak jak i oryginalne "Nevermore", naśladując krakanie kruka.

W blaskach zachodu pożółkł świat,
          Czule kwietniowy chłód się skrada.
          Spóźniłeś się o tyle lat,
          A jednak jestem tobie rada. 
          
          Siądź bliżej, usiądź przy mnie tuż
          I uśmiechając się oczami,
          Na ten niebieski zeszyt spójrz -
          Dziecinny zeszyt mój z wierszami. 
          
          Przebacz, że tonąc w smutku złym
          Cieszyć się słońcem nie umiałam.
          Przebacz i to, że w życiu mym
          Innych za ciebie często brałam. 
          
          - Anna Achmatowa

Zagaś mi oczy, Twój obraz nie zgaśnie,
          Uszy mi zasłoń, usłyszę Cię zawsze,
          Bez nóg za Tobą pójdę nad przepaście,
          Bez ust zaklinać będę imię najłaskawsze.
          Dłonie mi odejm, i tak Cię obejmie
          Serce me niczym ramieniem stęsknionym,
          Wyrwij mi serce, myśl zostanie we mnie,
          Gdy i myśl zechcesz płomieniem wypalić,
          Wtedy uniosę Cię w krwi mojej fali. 
          
          - Rainer Maria Rilke

Hejka❤️ Chciałbym zaprosić cię do mojego  tomiku wierszy pt. „Płomień”. Wiersze, które znajdują się w tym tomiku to wspomnienia związane z ważnymi osobami i wydarzeniami z mojego życia. Te wiersze nie należą do wesołych, więc raczej nie sprawią ci uśmiechu na twarzy. Mam nadzieję, że nie zawiedziesz się, jeśli postanowisz wpaść. Z góry dziękuję za każdą gwiazdkę, czy komentarz i przepraszam, jeśli przeszkadzają ci reklamy. Pozdrawiam❤️
          https://www.wattpad.com/story/347479048?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=LukeDaff&wp_originator=ORIoS7V8hOnmwqswbxAwEmkbWvbRT0hqOKZMCUpnbK65tEiINMiG9b5j1YeogTy2Ix9nFCY1%2BY5kBCEysTD6dwZICBO33ACZBS3sw8hRxsQM8WcdRksaaCAk7fajJRrG 

Dziękuję za głosy ❤️