nic nowego pod słońcem 

niechby się wydarzało znowu i znowu i znowu 

na naszych oczach skórze języku naprawdę 

(dziś zapomniałam, że to już pół życia)



nic nowego pod słońcem

niechby się wydarzało znowu i znowu i znowu

w ciemności cieple szeptaniu 

(nienarodzeni są u źródeł wód)



i żeby się śpiewało: w oddychaniu skał

pod stopami w negocjacjach porostów 

tkankach czarcich kręgach

(nienarodzeni są u źródeł wód)



i kiedy przepaść wzywa hukiem wodospadów 

odżywiamy się łzami

aby się wydarzało znowu i znowu i znowu 

na naszych oczach skórze języku naprawdę -





~ julia fiedorczuk, psalm XCII









nawiasem mówiąc, nie istnieję.