Düşünüyorumda acaba kitap okumak bir kandırmaca mı? Sadece bir gerçeklerden kaçış yolu mu yoksa hakikaten insana faydalı ve nasıl desem, olumlu mu? Bazen fazla kitap okumak geriye baktığımda hep kendimden kaçmışım hayallerle hayatımı tüketmişim dedittirecek diye bir korkmuyor değilim. Kitaplar bir çok şey katsada hatta insan kalitesini arttırsa bile acaba bu dünyaya kaliteli insan çok mu fazla? Değmez mi, her şeyi sallayıp kimseyi umursamamak mı gerekli? Yoksa empatiyle, düşünürek mantıkla mı yaklaşmalı insan hayata?
Beynim kendini bir sorguya almış durumda. Yaklaşık 6 aydır sadece kitaplarla yüz gözüm. Gerçek hayatla olabilecek en düşük iletişimi kurdum ve sanırım beynim eror vermiş durumda. Artık özellikle wattyde hızla okuyup bitirdiğim kitapları beynim aklımda tutmuyor bile bir kaç haftaya siliyor. Değişik duygular içerisindeyim...