inthelostlune

Hayatımda hiç severek ayrılma gibi bir deneyim yaşamak istemezken o da oldu, kalbim cayır cayır yanıyor ve sanırım nefesim koyduğum son noktada kesildi.

inthelostlune

Başlangıçları hiçbir zaman becerememişimdir ama bitişlerin en alasını yapmışımdır şu yirmi yıllık hayatımda. Hiçbirinden pişman olmamıştım bu zamana kadar, şimdi ise yapmam gereken en önemli bitiş varken yapamıyorum. Bu kadar körü körüne bağlı olmak ama bu bağlılığın canını her geçen gün biraz daha yakması artık kalbime iyi gelmiyor. 

inthelostlune

Yağmur o kadar çok ve şiddetli yağdı ki benim ağlamama gerek kalmadı, dizlerimin üstüne çöktüm gözlerimi kapattım sadece hissettim abi, acımı sonuna kadar hissettim. Geçmiyor ustam geçmiyor. Kalbimin ağrısı dinmiyor boşluğu doldurulmuyor, ruhum paramparça. Toparlayamıyorum artık bir şeyleri, olmuyor. Sensizlik mahvediyor görmüyor musun diye soramıyorum bile o kadar uzakta. Ne zaman dinecek Tanrım? Ne zaman ha söylesene bana? Sen demiyor muydun ben yokken bile varlığım seninle neden hissedemiyorum artık? Neden soğuk yattığım yatak? Sorularım var cevabı yok bir damla yaş daha işte. Bir damla daha, bir damla daha.. Yağmur birkez daha yağ üzerime bu yetmedi. 

inthelostlune

Vay anasını ben bununla yola devam 
Reply

inthelostlune

Şu anda kimsem yok yapayalnızım desem en kötü zamanlarımda yanımda olmayan ama arkadaş gibi görününen herkes yazmaya başlayıp duyar kasar 'ama ben varım' diye. Yok bilmiyorum falan mı sanıyorlar acaba ya da salak yerine mi koyuyorlar anlamış değilim. Gerçi hayatıma onları alan bendim şimdi cebesini çekiyorum. Ne kadar aptallar. :)