irem, 16.

kelimeleri birbirine bağlayarak oluşturduğum ipi satırlara asıp, salıncak kurdum kendime. kafamın içinden gelen çığlıklara eşlik ederken yağmur sesi, salıncağımdaki iplerden tutunup bağıra bağıra ağladım. yağmur gizledi gözyaşlarımı. sesimi duyan olmadı. ben de harfleri yuttum, kelimelerle astım kendimi, satırlardan atladım.

öldüğüm yerden tekrar dirilip tekrar aynı acıları yaşadım. ruhumu sömürdüler acımasızca. hayallerimin hoş tınısının yerine tiz çığlıklar geldi ve hayal dünyamı alaşağı etti. kana bulanmış hayaller romanlarımın sayfalarını süsledi.

'se souvenir de moi'


ucurumlarvesen.tumblr.com