Merhaba, ARJEN’in sevgili okuru! Uzun süredir kendimi belli etmediğimin farkındayım, yine kendimi kapatıp size sessiz sedasız kaldım ancak bilin ki ARJEN’i yalnız bırakmıyorum, yuvamı terk etmiyorum, kafeslere tıkamıyorum, kucağımda ısıtıyorum; Arjen’i yazmaya devam ediyorum. Lakin bölümler o kadar uzun olmaya başladı ki… Sizler nasıl okuyacaksınız bilmiyorum, belki kesit kesit okursunuz. Bu yıl hayatımın en hızlı, panikli, kalbimin bol bol kan pompaladığı bir dönemdeyim, bu yüzden sizlerle konuşamıyor, çokça ara veriyorum ama hâlâ buradaysanız kendinizi belli edin. Bu süreçte aktifliğimi sürdürmesem de beni unutturmayan sevgili okurum Reva’ya de teşekkür ederim, beni yalnız bırakmadığı için her zaman yeri ayrı olacak. Seni unutmayacağım Reva. 19. Bölümü en hızlı şekilde düzenleyip atacağım sevgili okur, lütfen beni yalnız bırakma, Arjen’i yalnız bırakma, ona yalnız hissettirme, ailesi olsun istiyor. Hoş kal, hoşça kal insanoğlu.