Kendim olmama izin verdiğiniz günler için minnettarım fakat size duyduğum derin bağlılık karşısında beni uğrattığınız bozgunu asla affetmeyeceğimi en içten dileklerimle bilmenizi isterim. Anılar can yakar derler, canımın en içinden en uçlarına kadar cayır cayır yanmasından bu sözün ne kadar haklı olduğunu anlayabiliyorum. Güzel anılar eli bıçaklı insafsız bir katil misali öldürüyor ruhumu, kaçamıyorum. Hak etmediğimi bilmekse mezarımı utanmazca kazıyor, gözlerimin önünde ilk toprağımı atacağını söyleyerek hem de. Sizi affedemiyorum. her şeyden önce kendimi affedemiyorum, güzel anılarıma ihanet ettiğim için.