Bazen en sevdiğin kitabın son sayfası olur ya. Bittiğinde ne kızabilirsin o sayfaya ne de sevebilirsin onu. 
Bende o sayfa gibiyim, aslında çok şey anlatmak istiyorum ama ne kimse varlığıma sevinebiliyor ne de  içimdekilere kızabiliyor. Kapağımı açtığınızda elinizin gittiği son sayfayımdır ben.
Kapağımı kapatsanız da en unutulmayacak benim aslında. Birazda romandaki dışardan bakan insan gibiyim, gördüklerim önemli ama varlığım değil gibi..
Parmak uçlarıma hapsettim ben içimdekileri.