izbeler

bas harflerimizi taslarla sehirlere kazirdik birlikte, kumlara yazardik adimizi; dalgalar silmesin diye nöbetler tutardik sirayla. kucuk arabamizda sabahlara kadar gezerdik. ruzgarda savrulan saclarim ozgur hissettiriyo bana, biliyosun. el ele yururduk caddelerde. kosardik, kacardik her seyden. en cok da benligimizden. opusurduk haziranın saganak yagmurlarinda. sirilsiklam asigiz zaten, bir de bulutlar islatirdi bizi. beraber sacmalar beraber gulerdik her an. beraber aglamak istemiyorum, cunku sen aglarsan sehirler beni bogar gokyuzu gozlu cocuk. bencil bi kadinim ben, isik sacan gulusun dunyami aydinlatsin istiyorum hep. yasa guzel kalplim, en cok sen yasa.

izbeler

bas harflerimizi taslarla sehirlere kazirdik birlikte, kumlara yazardik adimizi; dalgalar silmesin diye nöbetler tutardik sirayla. kucuk arabamizda sabahlara kadar gezerdik. ruzgarda savrulan saclarim ozgur hissettiriyo bana, biliyosun. el ele yururduk caddelerde. kosardik, kacardik her seyden. en cok da benligimizden. opusurduk haziranın saganak yagmurlarinda. sirilsiklam asigiz zaten, bir de bulutlar islatirdi bizi. beraber sacmalar beraber gulerdik her an. beraber aglamak istemiyorum, cunku sen aglarsan sehirler beni bogar gokyuzu gozlu cocuk. bencil bi kadinim ben, isik sacan gulusun dunyami aydinlatsin istiyorum hep. yasa guzel kalplim, en cok sen yasa.

izbeler

noktalar var arada, belki de virgüller. eskiden olsa kabul edemeyeceğim bir çok şeye göz yummak var. vazgeçemedim. vazgeçemiyorum. kirpiklerimi ıslatan gözlerim kaldı geride. dudaklarımı kurutan sigaralarım. ellerimin soğukluğu bile yakmadı canımı, senin gibi. harlanan yüreğim var bir de, günden güne sönmesi gerekirken, daha da alevlenen sevdam var geride. ruhuma işleyen sen varsın. yokluğu varlığı fark etmeyen. yokken bile olan. nefesini, sesini. iliklerime kadar hissettiğim kalbin var. kopamadığım gözlerinin rengi var. bir çocuk olup, sana sığınışım var. yani demem o ki, noktalar var arada, virgüller.

izbeler

hayatimixa aldigimiz her insan bize bir seyler ogretir; belki sevmeyi, belki mutlulugu, belki huznu.. Ama kimse kalici degil kucugum. Herkes bir gun gidecek senden, sessizce uzaklasicak her hucrenden. Belki yavas yavas belki goz acip kapayana kadar. Ama sen hep kendinle kalicaksin. O kapiyi kapattiginda geride sadece yasanmisliklar olucak. Bir cok insan tanidigin yabancilara donusucek ve inan bana bir cogu icin keske hic tanimasaydim diceksin. Su an hayatinda artik olmayan biri icin uzuluyo olabilirsin. Gecicek, soz veriyorum sana. Dedigim gibi, hayatımıza aldıgımız her insan, bize bir seyler ogretir. Belki sevmeyi, belki mutlulugu, belki huznu.. Sana huznu ogrettikleri icin onlara seszizce tesekkur et. Onlar seni uzmeseydi bu kadar guclu olamazdin. 

izbeler

bayım, 'seni seviyorum'  demek sevmek degil benim kitabımda. zamansiz opucukler istedim sizden. yol kenarından kopardıgınız bir papatya istedim yalnızca. kagida cizdiginiz ufak bir kalp, minik bi cizgi istedim. sizden dunyalari istemedim ben, siz benim dunyamdınız zaten. sacımı oksayin istedim, gozunuz gibi koruyun kollayın istedim. ellerimi birakmamak uzere sıkıca tutun istedim. sevildigimi hissetmek istedim ben sadece. soylesenize, cok mu sey istedim?