Okuma yazmayı kendi kendime öğrendim, beş yaşındaydım.. Kendimi bildim bileli ha bire bir şeyler yazıyorum.. Lisedeyken blog yazarlığına merak sarmıştım.. O zamanlar sükse yaratan bazı yerlerde deliler gibi yazardım.. Buranın da pek bilinmediği zamanlarda bi' hesabım vardı, Kütahya gibi boktan bi' şehirde üniversiteyi okuduğum günlerden birindeydi..gözümün yaşına bakmadan sildim, gitti! Bilmem kaç sene sonra yine bir hesap açmıştım, sonra da "Burası ergen dolu ööağğh" diye kaçmıştım.. Kusura bakabilirsiniz; dört yaşını doldurduktan sonra çocuk sevmiyorum, ergen sevmiyorum, yaşlı sevmiyorum. Aslında pek insan sevmiyorum.. Cahil insanı iki kere sevmiyorum.. Canım psikoloğum "Sapyoseksüel" tanısı koymuştu bana, ben henüz on dokuz yaşındayken.. (Fonda "Ne güzel şeysin sen, hep yaşın 19" çalıyor.) Tabii siz "ELİTİST PİÇ!" diyebilirsiniz. Konuyla ilgili beni yaftalamaktan çekinmeyin..
Bilimin ışığında aydınlanmak yerine cehaleti tercih edenler ölsün istiyorum!
Robert'lı değilim, hayır! :') ANKARAGÜÇLÜYÜM! (Şşşş)
Yazdıklarıma gelecek olursak; Bazıları "İşte bunlar hep sanat, işte bunlar hep edebiyat" diyor, bazıları da "Kaç yaşına geldin kızım, bırak artık bu boş işleri" diyor.. Bense; "Boş iş" diyenlere "Sizin gibi KEKOLAR ne anlar?!" diyorum. Diğerlerine de "Karaladık işte bi' şeyler, ehe" diyorum.. Bir de her yanlış tercihimin sonrasında "BENDEN BİR BOK OLMAZ!" diyorum muhakkak...
Dipnot: Yanlış tercih yapmakta üstüme yoktur.. Bu konuda kendine güvenen daha beni görmemiştir, net!
Neredeyse her defasında insanlar konusunda yanılırım ve muhakkak yanlış kişilere güvenirim.. Pek az istisna var hayatımda..
Akademik olarak fena sayılmam bak, hatta epey iyiyim, iyi :') ama gönül işleri pek boktan..
Bir de, paylaşmadan edemediğim, yıllardır vazgeçemediğim yegane şeylerden biri olan, on altı yaşımdan kalma bi' kullanıcı adım var: "bigunmutlakayazarolucam"
Hem dur bakalım, sanırım sonunda büyük insan olacağım :') o zamana kadar Satürn'de dolaşmaya devam çünkü Dünya çok boktan..