jüpiter

yoruldum

tek dileğim gözündeki bir numaralı kız olmaktı.

nobody's son
          nobody's daughter

senle ben asla o yolun yolcusu olamazdık zaten

hiçbir şey sonsuza dek sürmez...

son bir söze ihtiyacımız vardır. ne kadar sevmesek de sevsek de bunu yapmaya ihtiyacımız var. nefes almak kadar basit olmasa da yapılması gereken, uzun uzun olmasına da gerek olmayan ve içten gelen, kalbinin derinliklerinde parlayan, kendini gösteren bir son söze ihtiyacımız var. biz insanoğluyuz ve ne gösterişten ne de hatırlanmaktan utanırız. biz insanoğluyken ya da herhangi bir canlıyken de evrenin düzeninin içinde güzelleşerek biten bir evrimiz. bu yüzden o son sözü söyleyin. insan olun ve kendinize o şeyi söyleyin. ister gerçeği ister yalanı isterseniz de düşlerinizi... dünya ve evren son kez buna muhtaç.

yapmamız gereken tek şey sevmek ve değer vermektir...

sonunda kaybettim be kendimi
          meçhuz ne demek bilir miydim ben
          gözlerim gezer miydi seni ararken bu garip memlekette
          sağ kulağımda hala aynı ses
          durmuyor
          sensin biliyorum
          adımı anmaktan, atamıyorum seni
          aramıyorum da...
          lakin iki karışlık kafatasım bir meydan muharebesi
          avuçlarım kan ter
          sözcüklerim hiddetli bir tek sana
          bir tek bana hafifsin
          başkasına göz kaldıramam
          sen olmazsan ben bu semalarda durmam
          sıfırı sıfır edemem

başkalarının intikamı senin sorunun değil

yine silmiş