jeonjunguktae

Save Me kitabını daha okumadım ama konusunu biliyorum. Sonu çok kötü mü bitiyor diye ilk Tae'nin sonra da Kook'un ölüm yerlerine göz gezdirmiştim.. Bir kitap karakterine bağlanmadığım zaman angst da olsa ağlamam sadece içim burkulur. Ama save me de öyle olmadı. Sadece birkaç satırına göz gezdirdim ve ağlamaya başladım. Tabi bu çok öncelerden. Hala kütüphanemde duruyor ama okuyamıyorum okursam depresyona girme ihtimalim bile var. 
          	
          	Ve bugün kırtasiyeye gidip not defteri almaya karar vermiştim. Orta boy ve kalın baktığımda bir kelebek gördüm kapakta sarı renkte ve not defterini eşsiz bir güzelliğe sokmuş. Sonra aklıma save me ficinin açıklama kısmı geldi. Ve ben kesinlikle bu not defterini alıcam dedim ve aldım. Kitabı bir gün okuduğumda ve bu not defterine her bir satırına bir şeyler yazarken aklıma gelsin diye aldım.
          	
          	Şuan not defterine bakarken bile içim burkuluyor ve daha fici okumadığım halde okuyunca ne olacak bilemiyorum.
          	
          	Ve bir de kelebeğin üzerine ingilizce olarak "sessizliği dinle, kelimeler arasında" kelebeğin altına ise "bilgelerin yattığı yerdir." Yazmışlar o kadar anlamlı ki duygulandım.

jeonjunguktae

@agusttV  Benim gibi düşünüyorsun ve evet çok güze yazılmış sondan birkaç paragraf okudum ve resmen 5 dakika boyunca kendime gelemedim. Bir de kitabın tamamını okuduğumu düşününce depresyon kesinleşiyor
Reply

kimtekukyunmin

@jeonjunguktae  bende okumaya cesaret edemiyorum. Her seferinde okuyacağım diye açıp vazgeçtim. Korkuyorum depresyona girerim diye. Hiçbir şeye ağlamayan ben Tae ve kookun ölüm ihtimaline bile ağlıyorum. Eğer bu kadar güzel yazıldıysa dayanamam
Reply