@jevousaimour
Annesi, çaresiz bir şekilde gözleri dolmuş bir şekilde, “Ama biz seni seviyoruz Eylül, sen her zaman bizim gururumuzsun,” dedi. Ama Eylül, o an, o sözlere dayanamayacak kadar kırılmıştı. “Beni seviyorsunuz? Ama siz gerçekten kim olduğumu görmek istemiyorsunuz! Hep o kusursuz kız, hep o başarılı, hep o ‘iyi’ insanı görmek istiyorsunuz! Ama ben artık o insan değilim! O kız yok! O kadar boğuluyorum ki, anne! O kadar kayboluyorum ki!”
Eylül calm down♀️
“İçimde bir şeyler kırılıyor. Bir tarafım bunu sürdürebileceğimi düşünüyor, diğer tarafım ise artık buna dayanacak gücüm kalmadığını hissediyor. Her şeyin mükemmel olması gerektiği bir dünyada, bir eksiklik hissetmek bana ihanete benziyor."
Notlar uygulamam python, şiirler, proje fikirleriyle dolu. Atın beni camdan
E: Biliyor musunuz, ben ilk kez yalnızca kendimi yaşama isteğiyle çevremin dışına çıkıyorum.
Konuşmak istediğim öyle çok şey var ki...
G: Kiminle?
E: Mesela sizinle.
G: Ama burada fazla kalmayacağınızı söylüyorsunuz.
E: İnsan bir saat içinde bile pek çok şey konuşabilir belki.
Annem neden uzun zamandır ilaçlarımı içmediğimi sordu. Her şeyin sona ermesini o kadar çok istiyorum ki, mutlu olup bunları düşünmeyerek hayatı yaşamaya devam etme isteği duymaktan korkuyorum.
Tabii ona sadece unuttum dedim.
Yarın sınavım var mesela, ama hiçbir şeyin bir anlamı yok benim için. Ne çalışmak ne de herhangi bir şeye devam etmek istiyorum. Sadece zamanın durmasını istiyorum.
Tabii bunları gazeteye denememi yazarken, projelerle uğraşıp radyo tiyatrosunu planmaya çalışırken yazıyorum. Kendimle bile çelişiyorum çünkü. Hayatla iletişimimi kesmek isterken bile hâlâ yaşamaya çalışıyorum. Kendine bile güvenmeyeceksin bu hayatta. İyi geceler. Ben biraz daha sızlanıp sonra sınava çalışayım en iyisi.
insanların ***
AŞK NERDEN NEREYEEEE
Kimseye cevap veresim yok
5 günde 4 kitap okudum artık hayata vicdan azabı çekmeden devam edebilirim
Konferansta konuşma yapmıştım aşağı iniyordum, merdiven bayağı yoğundu. Bir kız beni durdurup çok güzelsin dedi. Kıza ne dedim, rezillik