Şarkı söylemek isterdim,sesim o kadar iyi değil. Dans etmek isterdim, iki hareketde nefes nefese kalıyorum. Çizim yapmak isterdim, el yeteneğim yok. Çabuk sıkılıyorum. Piyano ve keman çalmayı çok isterdim. Müzik kulağım yok,hiç bir şey çalamıyorum. Yazmayı çok isterdim,kafamdaki düşünceleri aktarmakta zorluk çekiyorum. Kombin yapmak isterdim, fiziğim berbat ve belirli bir tarzım yok. Ne giyinmeyi seviyorum? Nelerden hoşlanırım? Herhangi bir olayda nasıl davranırım? Hepsinin cevabı "bilmiyorum". Çünkü kendimi tanımıyorum,karakterimi bulamıyorum. Kişisel gelişim açısından berbat bir haldeyim. Herkesten geri kalmışım gibi hissediyorum. Elimden hiç bir şey gelmiyor. Güzel değilim, çekici değilim,zeki hiç değilim. Herhangi bir auram yok. Tatminlik duygusunu hiç tatmadım. Kendimde eksik aradım hep. Aradıkça yenilerini buldum. Her defasında da kendimi zorbaladım. Kendime olan nefretim gün geçtikçe artmaya devam ediyor. Şuan elimdeki tek çarem üniversite kazanıp belki bu sefer başardım diye bilmek. Kendime güvenim hiç yok gerçi. Her zaman yaptığım gibi bunu da batıracağımı düşünüyorum.