@jihoria
önce doğuştan kırıklarıyla beni inciten canımı narin parmaklarıyla ince ince yeniden kurdu, sonra da çaldı ama öyle bir çaldı ki aşık etti beni kendine.
ben de kırıkların arasında uzanmayı, onlarla yıkanmayı ve bedenimdeki yaraları taşımayı öğrendim.
ta ki en küçük açıkta bu sefer onu tuz buz edene kadar, ama bu sefer de öyle bir kırdı ki bir daha asla toparlanamayacağımı gördüm.
i care
i care
i care.
but it’s gonna be alright
i did my time.
all those nights you kept me going
swirled you into all of my poems
now we’re at the starting line
i did my time.
my friends tried but i wouldn’t hear it
watched me daily disappearing
for just one glimpse of his smile
biraz üzüldüm sanırım
bazen dinlenilmek istiyorum, çok uzun zamandır dinleneniyormuş gibi hissetmiyorum
kendimi yük gibi hissediyorum, anlatmak istediğimde karşımdaki kişi bunu dinlemekten nefret ediyormuş gibi hissediyor y
they say what doesn’t kill you makes you aware
what happens if it becomes who you are?
uğultular ve kulak çınlaması
düşünmemek için buraya geldim ama yine de düşünüyorum, tek dileğim biraz susması, sussun bana biraz huzur versin istiyorum. boş biri değilim, hiç çalışmadım da değil. n’olur karşılığını alayım.
düşünüyorum ve daha çok düşünüyorum ve bundan nefret ediyorum