Bilmiyorum bunu okuyanlar olur mu.. Ama tüm samimiyetimle yazacağım.. Öncelikle bütün Türkiyeme geçmiş olsun Allahım daha beterlerinden korusun.. Kahramanmaraş depremi ikinci kez olunca okuldaydık dersteydik edebiyattı.. Orduda yasıyorum orduluyum.. Hoca gözümüzün içine baktı ve kızlardan biri deprem oluyor dedi yanımdaki sıra arkadaşım panik atak geçirdi bir şekilde çıksakta burada baya sarsıldı.. Yurtta kalıyordum okulun yurdu.. Okul dağıldı gittim.. O an soğukkanlığımı korumam gerekiyordu panik yaparsanız daha kötü olur ve zangır zangır titredim benimde angsiyetem olduğu için ve hava yağıyordu.. Korktum, ailem ile ne kadar aram bozuk olsada.. Ve şimdi bakıyorum da ben ne aptalca sorunlar edinmiştim kendime.. Hiç enkaz altında kalmadım ama Allah göstermesin kimseye İnternette gezinirken içim acıdı ağlıyorum çok fena hemde tanımadığım insanlar olsa bile benim vatanım benim milletim benim kardeşlerim.. Lütfen kendinize çok dikkat edin.. Allah rahmet eylesin ve yaralılarımıza acil şifa verisn seni seviyorum bu yazıyı okuyan her kimsen kendine dikkat et.. <3