ares

evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu. 
            hani, kurşun sıksan geçmez geceden, anlatamam, nasıl ıssız, nasıl karanlık... 
            ve zehir - zıkkım cıgaram. 
            gene bir cehennem var yastığımda, 
            (...)

içim, bir suskunsa tekin mi ola? 
            o malta bıçağı, kınsız, 
            uyanık ve genç bir mısradır 
            filinta endam... 
            neden, neden alnındaki yıkkınlık,
            bakışlarındaki öldüren buğu? 
            kaç yol ağlamaklı oluyorum geceleri... 
            nasıl da almış aklımı, 
            sürmüş, filiz vermiş içimde sevdan, 
            dost, düşman söz eder kendi kavlince, kınanmak, yiğit başına.
            bu, ne ayıp, ne de yasak,
            öylece bir gerçek, kendi halinde, 
            belki, yaşamama sebep...

tam şuramda

bir araf

en şahane biçimde

ben kendime belayım

şu âlemin içinde

rahatla

zıbar

hatırlanacak hiçbir şey yok

bir kere duyursam hele güzelliğini, tadını,
            sonra oturup hüngür hüngür ağlasam
            boş geçirdiğim, bağırmadığım sustuğum günlere
            mezarımda bu güzel, uzun kaşlı boyacı çocuğunun
            oğlu bir şiir okusa
            karacaoğlan'dan
            orhan veli'den
            yunus'tan, yunus'tan...

sana nasıl bulsam, nasıl bilsem,
            nasıl etsem nasıl yapsam da
            meydanlarda bağırsam
            sokak başlarında sazımı çalsam
            anlatsam şu kiraz mevsiminin
            para kazanmak mevsimi değil
            sevişme vakti olduğunu...

resimler seyrettirmeli, şiirler okutturmalıyım
            baygınlık getiren şiirler
            kiraz mevsimi, kiraz
            küfelerle dolu pazar.
            zambaklar geçiriyor bir kadın.
            bir kadın bir bakraç yoğurt götürüyor
            sallıyor boyacı çocuğu fırçasını
            belediye kahvesinde hâlâ o eski, o yalancı
            o biçimsiz bizans şarkısı.

iklimin canımı yakıyor

aynı suda yüzer bindiğimiz gemiler.

inan kardeşim, inan.

şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n'emsin?
            bâzan kızkardeşimsin, bazan öpöz annemsin,
            sultanımsın susunca, konuşunca kölemsin,
            eksilmeyen çilemsin,
            orada ufuk çizgim, burda yanım yöremsin,
            beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin,
            çaresizim, çaremsin.
            şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n'emsin?

ne olur bir gün beni kapında olsun dinle,
            öldür bendeki beni, sonra dirilt kendinle,
            çarpsan karasevdayı en azından yüzbinle,
            nasıl bağlandığımı anlarsın kemendinle.
            kaç defa çıkıp gittim buralardan yeminle,
            ama her defasında geri döndüm seninle.
            hangi düğüm çözülür nazla, sitemle, kinle?
            ne olur bir gün beni, kapında olsun dinle..

ve aşkı sokmayı başardın bir kere taş kalbime.

bende tadın.

tadın kaldı bende kalsın.