@jm95lwb
bir gün anlarsın hayal kurmayı;
beklemeyi, ümit etmeyi.
bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir,
bütün vücudunu saran o korkunç geceyi.
lanet edersin yaşadığına.
maziden ne kalmışsa yırtar atarsın.
o zaman bir çiçek büyür kabrimde; kendiliğinden,
seni nasıl sevdiğimi işte o gün anlarsın.
"bütün yeşil ışıklarda beklerim seninle,
bütün kırmızılarda dururum.
sorun bu;
gel istiyorum hayatıma,
ben seni özlemek için yorulurum,
gidersen kurulurum iyiyle kötünün sıralanışına."
"çok fena sallanıyorum.
her yudumda sana kırk kere daha dallanıyorum.
dolanıyor dilim,
kendimde değilim.
sen gelmedikçe ben sana daha çok yollanıyorum."
yokluğunda seni nasıl sevdiğimi anlayamazlar.
"saat dur bakayım kaç olmuş,
yarım,
ne güzel şarkılar bunlar.
ah be ne çok eş dost gördüm,
ne güzel gece,
ne güzel gece olurdu ama,
nasıl üzgün içim, bilemezsin.
tadım yok, tuzum yok,
sen neredesin?
bi' ses ver,
ben her gün azalıyorum;
hem de nasıl,
hem de nasıl.
ben böyle anlatınca hafif gelebilir,
gelmesin.
ben her gün dağılıyorum;
hem de nasıl,
hem de nasıl."
sensiz gözümü açtığım her sabahtan nefret ettim.
sen ki;
mavinin geceyi denizden böldüğü,
ağaç yapraklarının bir yaz günü döküldüğü,
yıldızların gökyüzünde gün ortasında göründüğü,
tüm hayallerimin elimden tutuşusun.
sen yazın aradığım ilkbahar rüzgarı,
kışın aradığım yaz yağmurusun.
bütün mevsimler geçip gitse bile,
almaya devam edeceğim tek soluksun.
sevgilim, doğum günün kutlu olsun.
geldiğim zaman bana sımsıkı sarıl.
ne zaman olacak bilmiyorum ama eğer seni görürsem gözlerine bakacağım ve seni özlediğimi söyleyeceğim.
bir gün sabah olacağını bilsem bile senin gökyüzünde bir yıldız gibi kalmak istedim.
