keşke diyorum keşke,
hiçbir şey bilmeseydim,
suya bakıp dursaydım ömrüm boyunca,
bir ırmak kenarında, bir deniz ortasında.
ya da kalbim,
sınırsızlığın müziğini bulmuş,
varlığın şarkısına kendini bırakmış,
bir okyanusa,
konsaydı keşke.
gitmek mi yitmektir, kalmak mı, artık bilmiyorum.
yerini yadırgayan eşyalar gibiydim ya ben hep,
ve inançlı, gitmenin bir şeyi değiştirmediğine.
bilemem, belki bu yüzden,
ben sana yanlış bir yerden edilmiş,
bir büyük yemin gibiydim.
beni hep aynı yerimden yaralayan o eve,
yine de döneyim, döneyim istedim.
kendi kendime tekrarlıyorum: acı, usta bir öğreticidir. istesen de istemesen de öğrenirsin, güçlenirsin, uyanırsın, ayağa kalkarsın. yeter ki acıyı lanetleme, yaranı öteleme, kabuğunu kusurdan sayma ve unutma; insan yarayla doğar, yarayla büyür ve nihayetinde yarayla gömülür.
kendimle gömülüyorum.
kimse duymadan ölmeliyim,
ağzımın kenarında,
bir parça kan bulunmalı.
beni tanımayanlar;
"mutlak birini seviyordu." demeliler,
tanıyanlarsa;
"zavallı," demeli,
"çok sefalet çekti."
halbuki hakiki sebep,
bunlardan hiçbiri olmamalı.
Ignore User
Both you and this user will be prevented from:
Messaging each other
Commenting on each other's stories
Dedicating stories to each other
Following and tagging each other
Note: You will still be able to view each other's stories.